Over de familie D'hark is betrekkelijk weinig bekend. Mats D'hark was een van de Yamahri op de Summoning van 998. Naar eigen zeggen schaamde hij zich te veel voor de 'activiteiten van zijn bloedverwanten' om ooit uitgebreid bij het kampvuur over zijn familie te verhalen. Van Mats' tweelingbroer Mors word je ook niet veel wijzer. Als de naam van zijn familie ter sprake komt, zul je hem steevast zien gniffelen, terwijl zijn ogen langzaam beginnen te gloeien met een angstaanjagend licht. Daarna trekt hij zijn vale gezicht weer keurig in de plooi. 'Saaie mensen,' is het enige dat hij zich (in benevelde toestand) heeft laten ontvallen. 'Niets dat het oprakelen waard is.'
Hoewel Mats D'hark tijdens de Summoning 998 nog actief was met de oprichting van het Kunstenaarsgilde, is er sindsdien niets meer van hem vernomen. Na het bezoek aan de Vortex besloten de reisgenoten van Dantam Lui kort uit elkaar te gaan. Een maan later zou men elkaar weer ontmoeten in het dorp Rankin, iets ten zuiden van de grens tussen Teredion en Yamahr.
Tot verbazing van de reisgenoten was het niet hun zachtmoedige vriend Mats die ze daar terugzagen na zijn korte familiebezoek. Mats' tweelingbroer Mors wachtte het gezelschap op in herberg De Gevulde Koe, grimmig dobbelend met twee monniken in zwartzijden habijten. Nadat hij het schichtige tweetal had weggestuurd, trad hij op de ontzette huurlingen toe met de legendarische woorden: 'Mats en de familie zijn weer tot elkaar gekomen.' Terwijl zijn zwarte ogen tijdens het spreken ongecontroleerd leken te trillen, voegde hij er nog aan toe: 'In de Groene Tombe heeft men besloten dat ik Mats' taak moet overnemen. Dat zal gebeuren. En meer...'
Nu hadden Dantam Lui en de zijnen eigenlijk nooit enig idee wat Mats' taak dan wel was. Wie kon dat wat schelen bij deze zachtaardige jongeman? 'Hij stond opeens naast ons na de beklimming van die grafheuvel,' herinnert Max van Pugil zich nog. 'Een aardige vent die je graag aan je zijde had. En ook hij wilde graag weg uit Yamahr. Dus kon 'ie mee.'
Wat Mors' taak is, daar denkt de rest van de groep liever niet aan. 'Al moet je op het ergste zijn voorbereid met iemand die ontbijt door levende slakken uit hun schelp te zuigen,' sprak Loth eens na het villen van een speenvarken. Ze likte haar bebloede mes langzaam af. alvorens het in haar gordel te steken. 'En voorbereid, dat ben ik...'
Vooralsnog lijkt de aanwezigheid van Mors D'hark in de groep Yamahri geen blijvende schade opgeleverd te hebben. Integendeel. Buitengewoon opgelucht waren de oorspronkelijke leden zelfs dat Mors zich vol overgave heeft gestort op de realisatie van het Kunstenaarsgilde, een van zijn broers projecten. Max van Pugil, mede-oprichter van het gilde, staat er nog dagelijks van te kijken. 'Mors schrijft geweldige wervingsbrieven naar vuurspuwers, slangenmensen en boeienkoningen. Hij helpt het gilde echt op weg. Dat hij buitengewoon onbeschoft doet als mensen bij audities knoflook hebben gegeten, dat vergeef ik 'm graag. Al zou ik niet graag een hele zigeunerclan tot vijand maken, maar Mors trekt zich niets aan van hun doodsbedreigingen. Dat vind ik wel dapper hoor, zoveel gildeliefde.'
Sommigen vinden Mors zelfs wel vermakelijk. 'Vooral laat op de avond, als 'ie gaat voorspellen wat er over pakweg 996 jaar populair gaat worden,' zegt Dantam Lui voorzichtig, 'dat heeft wel iets euh... leuks?' Onzeker kijkt hij over zijn schouder. Ademt dan opgelucht uit. 'Je kunt het toch niet serieus nemen, dat geraaskal over bitels, magetrons en vrawenkonnooms...!? Als ik hem vraag naar beroemde troubadours uit de toekomst dan mompelt 'ie altijd: de beroemdste elf is Preslie. Alsof dat een elvennaam is! Arahael of Elrohir, zo heten die zangerige wezentjes. Niet Preslie, toch?'
Maar namen, daar heeft Mors sowieso moeite mee. Vooral als het zijn eigen familienaam D'hark betreft. Zo angtaanjagend stil als hij is wanneer hem wordt gevraagd naar de geschiedenis van zijn familie, zo muurscheurend luid begint hij te krijsen als de naam ervan verkeerd wordt uitgesproken. Wie het in zijn hoofd haalt om de trotse naam 'Mors D'hark' uit te spreken als 'Mors de Hark' kan rekenen op een beangstigend bloedvatvernauwend gegrom. 'Mors Dork' daarentegen leidt onverbiddelijk tot een uitbarsting die continenten kan scheuren. Roodaangelopen zal hij je toesnauwen dat D'hark ui-ter-aard uitgesproken wordt als 'Dhhhaaaaark' of iets dergelijks. De legende wil dat het nog nimmer een sterveling is gelukt de naam D'hark de eerste keer correct uit de strot te krijgen. Al kwam een eeuwenoude woudeik die in het noordoosten van Winonar in de herfst van 995 na een blikseminslag omviel met de kreet 'Dhhhaaaaargggk' heel aardig in de buurt.